Bir Memur.Bir Film.

Her yıl kendimi en yorgun hissettiğim anlarda şu anı hayal ederek sakinleşiyorum.İhtiyacım olan hafif rüzgar ve bir kitap.Altıncı bölüm diyor.Sonra da bitiyor kitap.Ben üzülüyorum.Hem kitaba hem de ''Fareler ve İnsanlar''ı yirmi yaşına kadar okumamış olduğuma.Üzülmek için bir nedenim daha var.Balkondan baktığımda göremediğim bir yüz bulutsuz bir gökyüzünü hatırlatıyor bana.O ben balık tutmaya gidiyorum diyor.Ben de denize bakıyorum.Beyaz sandallar var.Sandallar bulut kadar güzel.