Bir Memur.Bir Film.

  Yaprak yirmi yıllık hayatında en çok lisenin okul servisini özleyeceksin deseydi birisi güler geçerdim.Ama şimdi düşünüyorum da,iki yıldır doğru düzgün hiç gülmedim.Bir şeyleri özleyerek geçiyor hayatım sanırım.Her şeyi,anılarımı,duygularımı o kadar sahipleniyorum ki üzerinden birazcık zaman geçince eski hallerini özlemeye başlıyorum.Şu an en çok 16 yaşıma geri dönmek isterdim.O zaman başlayan ilişki iki hafta sonra dördüncü yılını dolduracak.O zaman dostluğuna sahip olduğum insanların şu an hayatında neler olup bittiğini dolaylı olarak öğreniyorum.O zaman sahip olduğum ''okul'' hayalleri içi boş çıkan bir hediye paketiymiş.Artık ben de genel olarak yüzü asık her şeyi dert eden insanlardan biri olduğumu hissediyorum.