Merhaba.

Bazı sabahlar öyle mutlu uyanıyorum ki...Anlamsız ya da asıl anlamlı olan o.Bilmiyorum.
Eğlenen bir Yaprak vardı.Ona ne oldu ben de bilmiyorum.Bilen bana da bir ses etsin.
Çiğköfte diye bir gerçek var.
http://fizy.com/s/1ago07 bu şarkı beni üzüyor.
Evden arıyorum onu.Açmıyor.Sonra evi bir numara arıyor.Onun numarası gibi.Açıyorum.Bu numara beni aramış da az önce diyor.Yanlış olmuş herhalde affedersiniz diyorum.Kapatıyor karşı taraf.Sonra ben yeniden arıyorum onu.''Aaa sen miydin? Ev telefonunu ezbere bilmiyorum ki.Ses de ne kadar tanıdık diyordum.''diyor.Ben de acaba yanlış mı aradım diye düşünüyorum bir an için.Şapşallıkta sınırları zorluyoruz.
Vizelerim başlayınca şu anda yapmadığım her şeyi yapmak isteyeceğime eminim.Havalar da güzel olur kesin.
Dün filmdeki kadın anılar da tıpkı parfüm gibi şişelerde saklanabilse,istediğimiz zaman onları oradan çıkartıp yeniden yaşayabilsek dedi.Kadın haklı beyler diyecektim.Sonra bir baktım bir annem var,bir de ben.Sonra sustum.
Parfümlerin hiç hatırlamak istemediğim insanları,en saçma anlarda hatırlatmasını sevmiyorum.Herkes aynı kokmasın.
Neyse şimdilik bu kadar saçmalamak kafi bence.